วันอาทิตย์ที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2560

#ทีมบาป ราคะรอยที่2 cut





 ปึก!


          ร่างขาวถูกโยนลงกับเตียงพร้อมกับร่างสูงที่ตามมาคร่อมทับที่ด้านบน หน้ากากสีขาวถูกถอดออกไปโชว์ให้เห็นใบหน้าที่แดงจัดไปด้วยอาการเมาและเขินอาย ดวงตาคู่สวยปิดลงแทบจะไม่กล้ามองภาพตรงนั้นซึ่งนั่นเรียกรอยยิ้มจากผู้ชายข้างบนได้


            “อื้ม..” เสียงหวานร้องขึ้นเบา ๆ เมื่อเนกไทสีดำราคาแพงปิดอยู่ที่ตาของเธอแถมยังถูกผูกแน่นจนมองไม่เห็นอะไรอีก


            ร่างสูงดึงเอาหน้ากากสีน้ำเงินของตัวเองออกไปให้พ้นทางก่อนจะถอดเสื้อสูทตามออกไป มือหนาจับเข้าที่ข้อเท้าขาวก่อนจะลูบขึ้นมาตามแนวแหวกของกระโปรงยาวราคาแพง


            เขาปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตอนนี้กำลัง ต้องการ มากแค่ไหน


            “คุณจะเสียงดังก็ได้นะครับ” เสียงทุ้มที่กระซิบข้างหูยิ่งทำให้คนรับฟังหน้าแดงไปหมด


            เมื่อสองชั่วโมงก่อนเธอยังนั่งดื่มกับโฮสต์ระดับท็อปของร้านอยู่เลย และอีกฝ่ายไม่ได้สกินชิพอะไรมากไปกว่าการโอบเอว แต่พอรู้ตัวอีกทีหลังของเธอก็ติดพื้นเตียงซะแล้ว ไหนจะลมหายใจร้อนที่อยู่แถวเนินอกนั่นอีก


            เขากำลังทำให้เธอเป็นบ้า


            “อ๊ะ..ไอ อื้อ ไอเอ็ม...” เธอร้องออกมาเสียงสั่นเมื่อเดรสตัวยาวถูกดึงออกไปจากร่างกายจนสัมผัสได้ถึงความเย็นของอากาศในห้อง


            ริมฝีปากหนากดย้ำลงมาที่เนินอกจนเธอรู้สึกเจ็บไปหมด ไหนจะมือที่ซุกซนอยู่กับบั้นท้ายของเธอนั่นอีก ความรู้สึกเสียวแล่นเข้ามาเมื่อนิ้วร้อนแตะโดนส่วนต้องห้ามของเธออย่างเบามือ เสียงลมหายใจที่ดังอยู่ข้างหูกับฟันคมที่ลากผ่านร่างยิ่งทำให้รู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในนรก


            ทั้งที่อากาศในห้องเย็นจัดแต่ตัวของเธอกลับเต็มไปด้วยเหงื่อ ไหนจะร่างสูงที่ไม่รู้สึกถึงเสื้อผ้านั่นอีก ยิ่งโดนปิดตาแบบนี้ก็ยิ่งทำให้รู้สึกมากขึ้นไปกว่าเดิม


            “ฮื่อออ” เธอครางเสียงหลงเมื่อนิ้วยาวสอดเข้าไปที่ด้านในอย่างจาบจ้วง คนด้านบนไม่ได้พูดอะไรเลยซักคำ เขาทำเพียงแค่จูบเธอไปทั้งตัว


            “คุณกำลังทำให้ผมเสียนิสัยนะ รู้ตัวมั้ย” ชางกยุนบอกพร้อมกับส่ายหัว


            เขาแทบจะทนไม่ได้อยู่แล้วตอนที่เห็นร่างของน้องสะใภ้อยู่ตรงหน้า มันรู้สึกปวดหนึบไปหมดจนอยากเข้าไปเอาแต่ใจ แต่ในเมื่ออีกคนยังไม่เคยนั่นก็เป็นความรับผิดชอบของเขาที่ต้องทำให้เธอพร้อมซะก่อน


            เพิ่งรู้วันนี้นี่แหละว่ามีน้องสะใภ้น่ากินขนาดนี้


            “อื้ออ อ่ะ” ตัวของเธอสั่นไปหมดเมื่อนิ้วเรียวกำลังทำหน้าที่อย่างดี ไหนจะยอดอกสีสวยที่ถูกคนตัวสูงจัดการนั่นอีก


            ร่างขาวนอนหอบหายใจอยู่บนเตียงเนื่องจากถูกอีกฝ่ายพาไปถึงสวรรค์มารอบนึงแล้ว ชางกยุนจัดการฉีกถุงยางออกก่อนจะสวมเข้าไปเต็มความยาว เขากัดฟันทนรอแทบจะไม่ไหวอยู่แล้ว


            อยากขยี้ให้ตายคาเตียง


          “หันหลังหน่อยสิครับ” เขาสั่งเสียงเรียบ ร่างตรงหน้าพยุงตัวเองนอนคว่ำกับเตียงตามที่บอก ซึ่งนั่นเรียกรอยยิ้มได้จากปีศาจราคะ


            เพราะเธอรู้ว่าเขาชอบเด็กดี


            “อื้อออ!!” เสียงหวานครางลั่นเมื่อรู้สึกถึงการสอดใส่ที่เข้ามาแทบไม่ได้ มือหนารั้งกอดเอวบางไว้พร้อมกดตัวเข้าหาจนดันเข้าไปได้สุด


            “ฮึ่ม..” ชางกยุนครางเสียต่ำเมื่อช่องทางตอดรัดของเขาจนแทบขยับไม่ได้ “อย่าเกร็งสิ”


            เขากดตัวแช่อยู่แบบนั้นก่อนจะดึงเนกไทออกให้อีกคน ฟันคมกัดลงไปบนไหล่เนียนเมื่อเห็นว่าเธอพร้อมกับกิจกรรมของคืนนี้แล้ว แรงกระแทกจากทางด้านหลังเล่นเอาคนโดนกระทำร้องออกมาไม่เป็นภาษา ความรุนแรงที่อีกฝ่ายมอบให้มันมากเกินกว่าที่เธอจะทนไหว หลังขาวเนียนตอนนี้เต็มไปด้วยรอยจูบมากมายพอ ๆ กับไหล่ที่มีรอยเขี้ยวของอีกคน


            “อ๊ะ อื้อ เบาหน่อยสิคะ ฮื่อ” ถึงเธอจะร้องบอกให้อีกฝ่ายเบาแค่ไหนแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเลยซักนิด


            จู่ ๆ ภาพวันที่เธอเห็นพี่สาวมีอะไรกับพี่เขยก็ลอยเข้ามาในหัวทั้งที่อยากจะลบออกไปจากความทรงจำ อาจจะเป็นเพราะกลิ่นน้ำหอมที่เขาใช้เหมือนกัน มันยิ่งกระตุ้นให้เธอนึกถึงหน้าคนที่ไม่ควรนึกถึง


            “หนู อึก...หนูไม่ไหวแล้ว” คำแทนตัวนั่นหลุดออกมาเมื่อเธอนึกถึงหน้าคน ๆ นั้น ทั้งที่พยายามกัดปากกลั้นเสียงครางแทบตายอีกคนก็ยังไม่หยุดเอาแต่ใจ


            “ฮึ่มม รัดแน่นเกินไปแล้วเด็กดี” เสียงทุ้มต่ำร้องบอกยิ่งทำให้เธอถลำลึกลงไปในกามอารมณ์


            เหมือนกันเกินไปแล้ว...


            “คุณ..ชะ ชางกยุน อื้อ!!” เธอรู้ตัวว่าเผลอเรียกชื่อของใครบางคนออกมามือเรียวก็ยกขึ้นปิดปากตัวเองแน่น แต่นั่นเรียกรอยยิ้มร้ายได้จากปีศาจร้าย เขาขยับจังหวะให้เร็วขึ้นจนในที่สุดก็กดตัวฉีดของเหลวเข้าไปก่อนจะถอนแกนกายออกมารูดถุงยางออกไปให้พ้นทาง


            ร่างขาวทรุดลงนอนคว่ำกับเตียงนุ่มด้วยความรู้สึกเหนื่อยหอบ เจ้าของชื่อแอบลอบยิ้มก่อนจะตามไปคร่อมร่างบางอีกครั้งแล้วกดจูบที่หลังคออย่างปลอบประโลม


            ชางกยุนกำลังรู้สึกสนุกที่สุดในรอบปี


            “อยู่ด้วยกันแล้วเรียกชื่อคนอื่นแบบนี้ ผมควรลงโทษคุณยังไงดีนะ” เขาถามความความสนุก ร่างของน้องสะใภ้ไม่มีแรงแม้แต่จะลืมตาขึ้นมาคุยด้วย


            “เหนื่อยแล้วนะคะ”


            จุ๊บ


          ชางกยุนกดจูบลงไปที่ขมับชื้นพร้อมกับลงไปนอนบนเตียงโดยดึงร่างขาวเข้ามากอดหลังไว้แล้วห่มผ้าให้อย่างดี


            “ขอบคุณนะครับ...” ชางกยุนพูดขึ้นมาทั้งที่อีกฝ่ายหลับไปแล้ว


            คุณน้องสะใภ้


            ปีศาจอย่างเขาไม่สนหรอกว่าอีกฝ่ายจะมีความสัมพันธ์ก่อนหน้ายังไง จะเกิดเรื่องอะไรตามมา หรือจะผิดบาปต่อศีลธรรมยังไง


            เขาแค่ต้องการ


            ก็แค่อยากได้คน ๆ นี้เท่านั้นเอง 


----------------
กลับไปอ่านต่อได้เลย อย่าลืมคอมเม้นติชมไว้ให้ด้วยนะคะ เลิ้บบบ

วันเสาร์ที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

#ทีมบาป จูบที่สิบเก้า cut


 may the sin be with you





          หลังจากนี้เราไปแต่งงานกันนะครับ...คุณคนเล็ก


          คำพูดประโยคนั้นของพี่แดเนียลยังคงดังก้องอยู่ในหัวของผมโดยที่ไม่ทันสังเกตเลยว่าคนสูงกว่ากำลังไล่จูบลงไปต่ำเรื่อยๆจนถึงหน้าท้องของผมแล้ว เสื้อนอนที่เคยใส่อยู่ก็ไม่รู้ถูกคนสูงกว่าถอดไปตอนไหน


            มันเป็นสัมผัสวูบวาบที่คล้ายกับว่ามีผีเสื้อมาบินอยู่ในห้อง พี่แดเนียลกดจูบไล่ลงไปทั้งๆที่ตาคมของเขายังจ้องมองมาที่ผม มันน่าอายมากขึ้นไปอีกก็ตอนที่ผมเห็นว่าที่อกของผมมีแต่รอยรักสีแดง ถึงแม้มันจะดูแดงช้ำแต่มันก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บอะไรกับการที่พี่เขาขบกัดไปตามร่างกาย มันกลับรู้สึกเสียวแปลกๆที่ช่องท้อง


            “พี่แดเนียล...” ผมร้องออกไปเบาๆเมื่อมือหนากำลังเกี่ยวบ็อกเซอร์ของผมลง ให้ตายการที่นอนอยู่ต่อหน้าพี่เขาแบบนี้ผมทำอะไรไม่ถูก มองไปเห็นขาตัวเองกำลังชันเข่าให้ผู้ชายหน้าตาดีแบบนั้นมันอดคิดลามกไม่ได้เลยจริงๆ


            ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่ามันต้องเจ็บแต่มันก็คงหยุดไม่ได้แล้ว ถึงกียอนมันเคยบอกไว้ว่าเจ็บจนร้องไห้ แต่ตอนนี้ผมต้องการพี่เขาและเขาก็ต้องการผม


            “ให้ตายเถอะ...พี่อยากรักเราจนแทบบ้า” พี่แดเนียลขยับขึ้นมาจูบปลอบ เขากดจูบลงมาอย่างอ่อนโยนเหมือนกับทุกครั้งที่เราสัมผัสกัน ริมฝีปากหนาบดเบียดลงมาพร้อมกับลิ้นร้อนที่สอดเข้ามาตักตวงความหวานด้านใน


            ธรรมดาพี่เขาเคยจูบเก่งมากแค่ไหนบวกไปอีกสิบในตอนที่พี่เขาอยู่บนเตียง


            ผมรู้สึกร้อนยิ่งขึ้นก็ตอนที่มือพี่แดเนียลบีบขยำเบาๆที่เป้ากางเกง พี่แดเนียลไม่ได้รีบแม้แต่นิดเดียว เขาพยายามทำให้ผมคุ้นชินและไม่รู้สึกกลัว มันห้ามไม่ได้เลยที่จะรู้สึกอายจนแทบอยากจะมุดผ้าห่มหนี ก็เพราะทุกครั้งที่สบกับตาคมคู่นั้น ก็เห็นแต่ตัวของผมเองที่อยู่ในแววตาพี่แดเนียล


            เหมือนกับว่าผมคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในสายตาของเขา


            “อื้อออ” ผมยกแขนขึ้นปิดตาทันทีที่ปากร้อนกอบกุมแกนกายของผม พี่แดเนียลเก่งเรื่องทำให้รู้สึกดีพอๆกับเรื่องอ่านใจ เขารู้ดีว่าทำแบบไหนแล้วผมจะยอมทำตามความต้องการของเขา


            ลิ้นร้อนชื้นไล่เลียที่ส่วนปลายก่อนจะก้มลงกอบกุมมันเข้าไปทั้งหมด มือหนาตอบรับจังหวะด้วยการช่วยรูดรั้งปรับอารมณ์ของผมให้ขึ้นสูงพอๆกับอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นทุกเวลา


            “อะ...อ๊า พี่แดเนียลครับ อื่ออ” ผมแทบขาดใจก็ตอนที่เขาดูดดุนที่ส่วนปลายหนักๆ พี่แดเนียลขยับขึ้นมาคร่อมผมตามเดิมแล้วรั้งกางเกงผมออกไปในที่สุด


            ไม่อยากจะคิดถึงฉากต่อไปแต่สีหน้าพี่แดเนียลตอนนี้อิโรติคมากทำให้ผมรู้สึกเขินจนอยากระเบิดตัวเองทิ้ง


            “ว่าไงครับคนเล็ก” น้ำเสียงนุ่มถูกส่งมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูจะร่าเริงผิดปกติ


            ในเวลาแบบนี้พี่เขายังจะแกล้งผมอีกเหรอ!


            “ผมเขินอ่ะ ฮื่อออ” ผมไม่สามารถสบตาเขาได้นานๆเลยตั้งแต่ที่เขาถอดเสื้อออกไป รูปร่างของเขามันน่ามองแต่ก็น่าเขินไปพร้อมๆกัน


          คิดถึงหุ่นของผู้ชายในวัยที่จะเข้าสามสิบกำลังขยับตัวอยู่บนร่างกายของคุณสิ มันบ้ามากจริงๆ


            “เดี๋ยวได้เขินกว่านี้อีก” นอกจากจะกวนผมแล้วยังไม่วายหัวเราะอีก เขาก้มลงมาเลียที่ยอดอกพร้อมกับดึงมือผมให้ไปจับที่เป้ากางเกงของเขา


            ดูก็รู้ว่าพี่แดเนียลต้องอดทนขนาดนั้นทั้งๆที่มันพร้อมขนาดนี้ ไม่มีซักครั้งเลยที่ผู้ชายคนนี้จะทำให้ผมกลัว ผมก็ไม่ได้ใสซื่อถึงขนาดที่จะทำไม่เป็น แต่เชื่อผมเถอะคุณ..


            ทฤษฎีกับปฏิบัติมันเทียบกันไม่ติดเลย


            “อ๊ะ..!” ผมสะดุ้งสุดตัวจนเผลอปล่อยแกนกายใหญ่เมื่อนิ้วร้อนกำลังสอดแทรกเข้ามาด้านใน พี่แดเนียลขยับตัวลุกขึ้นไปนั่งพร้อมทั้งจับสองขาของผมแยกออก


            “ถ้าเจ็บ...ก็อดทนหน่อยนะครับ” ผมรู้ว่าเขาไม่รู้จะหาวิธีปลอบผมยังไงแล้ว ผมได้แต่พยักหน้ากลับไปเร็วๆ นิ้วร้อนค่อยๆแทรกเข้ามาทั้งๆที่มันก็ไม่ได้ใหญ่อะไรแต่ผมกลับรู้สึกเจ็บจนน้ำตาจะไหล


          “พี่แดเนียล...ผมเจ็บ” ผมร้องบอกเขาทั้งน้ำตา พี่แดเนียลขยับตัวขึ้นมาจูบปลอบพร้อมกับค่อยๆดันนิ้วเข้ามาจนสุด พี่เขาไม่ได้ขยับอะไรจนผมเริ่มรู้สึกแปลกๆโหวงๆในช่องท้อง


            “ชู่ว...อย่าร้องนะครับคนเก่ง ถ้าเจ็บก็กอดพี่ไว้แน่นๆนะครับ” เขาก้มลงมาจูบแก้มลงก่อนจะสอดนิ้วอีกนิ้วเข้ามา ขาของผมสั่นไปหมดเพราะร่างกายมันเริ่มปฏิเสธ พี่แดเนียลให้เวลาอยู่หลายนาทีกว่าจะเตรียมความพร้อมให้ผมเสร็จ


            “พี่จะบอกว่ามันไม่เจ็บ เพราะว่ามันจะเจ็บมากๆ แต่เชื่อเถอะว่าพี่จะอ่อนโยนกับเราให้มากที่สุด” สีหน้าของพี่แดเนียลตอนนี้มันทั้งมีความกระหายทั้งความรู้สึกผิด ผมอดไม่ได้ที่จะแอบขำเมื่อเห็นว่าก่อนหน้านี้พี่เขาดูกังวลที่ทำให้ผมร้องไห้


            “ไม่เป็นไรครับ....” พี่แดเนียลหยุดขยับนิ้วแล้วถอนมือออก เขาหยิบขวดเจลอะไรซักอย่างมาบีบและป้ายเข้าที่ช่องทางด้านหลังของผม มันรู้สึกเย็นนิดๆ


            “ผมอยากเป็นของพี่” ผมกลั้นใจบอกประโยคหน้าอายนี่ออกไปเพื่อให้พี่แดเนียลได้ทำในสิ่งที่เขาต้องการ ร่างสูงยิ้มให้ผมพร้อมกับคร่อมตัวลงมา มือหนาจับขาผมไว้แล้วกดตัวลงมาสอดใส่อย่างช้าๆ มันเป็นไปตามความยากลำบากของการมีอะไรกันครั้งแรก


            พี่แดเนียลกัดฟันแน่นทั้งๆที่มันเข้ามาได้ถึงครึ่งแกนกายใหญ่ ผมหอบหายใจหนักครางออกมาแทบไม่เป็นภาษา ร่างสูงยังคงทำมันอย่างนุ่มนวลจนในที่สุดเขาก็สามารถสอดใส่เข้ามาได้ทั้งหมด


            “อะ...อะ อ๊า” สะโพกแกร่งเริ่มขยับอย่างช้าๆแล้วก็เริ่มเร่งจังหวะขึ้นเมื่อเห็นว่าผมครางออกมาแทบที่จะบ่นว่าเจ็บ มือใหญ่ของเขากอบกุมแกนกายของผมไว้พร้อมทั้งขยับรูดรั้งให้


            สมองผมแทบจะเบลอไปหมด มันมีความรู้สึกหลายอย่างผสมตีกันในหัว จะว่าเจ็บมั้ยมันก็เจ็บแต่จะว่ารู้สึกดีมั้ย...นั่นมันก็ใช่


            “อา...กีฮยอนครับ” พี่แดเนียลดึงผมขึ้นจากภวังค์ด้วยเสียงครางทุ้มที่ข้างหู หน้าของผมร้อนขึ้นมาแทบไหม้เมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเองย้ำๆอยู่แบบนั้น


            “อ๊า พี่แดนครับ อื้ออ ระ...แรงอีกสิครับ” ผมกอดคอพี่เขาไว้พร้อมกับขยับตัวรับสัมผัสร้อนๆนั้น พี่แดเนียลกดตัวกระแทกลงมาแรงๆตามที่ผมขอ เขาไม่เคยที่จะไม่ตามใจผมเลยซักครั้ง


            แม้แต่ตอนอยู่บนเตียงพี่เขาก็ยังตามใจผม


            สะโพกแกร่งยังคงกดตัวกระแทกเข้ามาในตอนที่ผมรู้สึกจะถึงฝั่งฝัน แต่พี่เขากลับไม่ทำแบบนั้น ในตอนที่ผมเริ่มจะถึงจุดสูงสุดเขาก็จงใจลดจังหวะลงมาเปลี่ยนเป็นกระแทกหนักๆแบบเชื่องช้าเล่นให้ผมใจวูบไหว


            ถึงเขาจะตามใจผมมากยังไงเรื่องเอาแต่ใจของเขาก็ไม่แพ้กันเลยจริงๆ


            “พร้อมกันนะครับกีฮยอนอ่า...” พี่แดเนียลรูดรั้งแกนกายผมเร็วๆเร่งอารมณ์ให้ทันกับจังหวะร้อนที่เขามอบให้



            “อะ...อ๊าพี่แดเนียล อื้อ” ผมปลดปล่อยออกมาเต็มมือหนาจังหวะเดียวกับที่พี่แดเนียลกดตัวเข้ามาปลดปล่อยที่ด้านในของผม ผมรู้สึกได้ถึงความอุ่นที่อยู่ด้านใน พี่เขาขยับตัวถอนแกนกายออกมาแล้วลุกขึ้นไปหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดให้ ผมไม่มีแรงแม้แต่จะขยับตัวด้วยซ้ำ รู้สึกปวดที่ช่วงล่างนิดๆและคิดว่าวันพรุ่งนี้คงจะเป็นไข้แน่ๆ 

วันพฤหัสบดีที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2560

คลั่งรัก full

story : คลั่งรัก
pairing : KIHYUN x YOU
by captaindaisy





 I'm using my hand BUT I'm thinking of you




   "อึก..อ่าา คุณมัน..." มือแกร่งกระชับแกนกายของตนเองรูดรั้งขึ้นลงตามแรงอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงขึ้นทุกวินาที



   อากาศเย็นจัดไม่ได้ทำให้ร่างหนาวั่นเทาเลยซักนิด กลับกันไหล่กว้างและแผงอกแน่นยังเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่พุดขึ้นมาจนเปียกชื้อไปหมด ใบหน้าหล่อจ้องมองเข้าไปยังหน้าจอโทรศัพท์พร้อมกับกัดปากพยายามสงบอารมณ์แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผล



   ในเมื่อผู้ชายร่างขาวในจอโทรศัพท์ยังคงขยับตัวถูกับหมอนข้างสีเข้มอยู่แบบนั้น



    "อ๊ะ อื้อออ ชอบมั้ย" เสียงหวานร้องถามพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ เสียงอ่านคำคอมเม้นสอดประสานเข้ากับจังหวะขยับเอวที่ร่างบางเชี่ยวชาญ


 
    ซึ่งมันเป็นภาพที่ชางกยุนแทบคลั่ง



    "ฮึ่มม กีฮยอนอ่า.." เสียงทุ้มครางเรียกชื่อคนสวยในจอออกมาพร้อมกับน้ำสีขาวที่พุ่งออกมาเต็มฝ่ามือเป็นรอบที่สาม




    ชางกยุนวางโทรศัพท์ลงบนเตียงก่อนจะลุกไปหยิบทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดแล้วหยิบกางเกงนอนขึ้นมาสวมตามเดิม คืนนี้เขาปลดปล่อยออกไปสามครั้งทั้งที่คนตัวขาวเพิ่งไลฟ์ไม่กี่ชั่วโมง




    "อ๊าา จะถึงแล้วครับ อื่อออ" คนในจอร้องออกมาแล้วปลดปล่อยตามมาทีหลัง ชางกยุนยิ้มเมื่อเห็นว่าใบหน้าสวยแดงแถมยังชื้นไปด้วยเหงื่อ นึกหงุดหงิดใจที่เห็นคำคอมเม้นว่าอยากได้คนๆนั้น




    ทั้งๆที่กีฮยอนควรเป็นของเขาคนเดียว




    "ส่งมงกุฎมาคนแรกพรุ่งนี้เช้าผมโทรไปปะ--"




 
    กริ๊ง!




    IMdaddy ส่งของขวัญให้คุณ


 

  เสียงแข้งเตือนของขวัญดังขึ้นมาก่อนที่จะพูดจบ ใบหน้าหวานยิ้มอออกมากว้างเมื่อเห็นว่าเป็นชื่อของใคร มันเป็นชื่อของคนที่ 'คลั่ง' เขามากยังไงล่ะ




   ตลอดสามปีที่ทำรายการมากีฮบอนมักได้ของขวัญมากมายจากชางกยุนเสมอ ไม่ว่าจะเป็นของขวัญในรายการหรือของขวัญจริงๆที่ส่งไปตามที่อยู่ แต่พวกเขาไม่เคยเจอกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว การที่ชางกยุนเคารพพื้นที่ของกีฮยอนต่างจากพวกหื่นกามทำให้เขารู้สึกดีที่ได้คุยทุกครั้ง




    "คุณแด๊ดดี้มาเร็วเสมอเลยนะครับ" แขนเรียวเท้าแขนกับโต๊ะหลังจากใส่เสื้อยืดตัวโคร่งแล้ว รอยยิ้มนั้นเรียกยิ้มได้จากคนยิ้มยาก




    'พรุ่งนี้แปดโมงนะ' ชางกยุนพิมพ์กลับไป




    "รับทราบครับผม" คนโทรปลุกยกมือขึ้นตะเบ๊ะเหมือนทหาร "ห้ามลืมรับสายผมนะ!"



    ชางกยุนใช้เวลากลางคืนดูไลฟ์ของกีฮยอนจนจบก่อนที่เขาจะเข้านอนเพื่อรอตื่นเพราะสายเรียกเข้าของอีกคน




    Rrrrr




    มือหนาเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดรับด้วยสภาพงัวเงีย ชางกยุนพยุงร่างตัวเองขึ้นพิงกับหัวเตียง




    [อรุณสวัสดิ์ครับผม!] เสียงหวานใสดังขึ้นมาทักทายเป็นประโยคแรก [รับเร็วแบบนี้พี่รอสายผมอยู่เหรอ]





   "ถ้าพี่บอกว่ารอ เราจะว่าอะไรรึเปล่า" เสียงทุ้มที่ติดแหบเพราะการตื่นเช้าทำเอาอีกฝั่งชะงักไป




    [ผมจะไปว่าอะไรพี่ได้ล่ะครับ~]




    ทั้งคู่คุยกับไปซักพักชางกยุนก็ได้แต่นอนฟังเสียงใสเล่าเรื่องต่างๆโดยที่เขานั่งพิงหัวเตียงสูบบุหรี่อย่างสบายใจ ปกติแล้วตามกฎกีฮยอนจะโทรมาปลุกแค่สามสิบนาทีแต่สำหรับเขาแล้วคนน่ารักไม่เคยวางสายก่อนสองชั่วโมง




    และทุกครั้งพวกเขามักจะวนมาเรื่องนี้...




   [เมื่อคืนสามรอบเลยเหรอครับ โห แรงดีขนาดนั้นเลยเหรอ] ประโยคของกีฮยอนทำเอาชางกยุนหลุดขำ




    "แซวพี่เหรอเรา" ประโยคของชางกยุนเรียกเสียงหัวเราะได้จากอีกคน




    [ลีลาผมต้องดีมากแน่ๆถึงทำให้พี่เสร็จตั้งสามรอบ~]




    "แล้วตอนเราทำล่ะคิดถึงอะไร" ชางกยุนถาม "คงไม่ใช่พี่ใช่มั้ย?"



 
    ประโยคของชางกยุนทำให้ปลายสายเงียบทันที คนโตกว่าแอบเลิกคิ้วกับปฏิกิริยาของกีฮยอน เขาถามขึ้นมาเล่นๆไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะทำแบบที่เขาพูดออกไป




    [พี่ครับ...] กีฮยอนพูดขึ้นมาหลังจากที่เงียบไปนาน




    "เราทำกันมั้ย"
    [เราทำกันมั้ย]




     พวกเขาเงียบไปก่อนจะหัวเราะขึ้นมากับความคิดที่มันตรงกัน




     "ลามกนะเรา แต่เช้าเลยเหรอ" ชางกยุนถามเสียงขำเมื่อได้ยินเสียงกระเซ่าของอีกฝ่าย ทั้งที่จริงตอนนี้เขาก็รู้สึก 'อยาก' ไม่แพ้กัน




    [อึก..พี่.. ฮื่อออ]



   "หื้ม ว่าไงครับ" ชางกยุนถามออกไปเสียงเบาเขาพยายามควบคุมลมหายใจไม่ให้หอบหนักทั้งที่เสียงอีกฝ่ายยังคงปลุกเร้าให้เกิดอารมณ์มากขึ้น




    คนร่างสูงไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นได้ขนาดนี้เพราะเสียงของคนๆนี้แค่คนเดียว กีฮยอนไม่จำเป็นต้องเร้าอะไรมากมาย แค่ฟังเสียงหายใจจากปลายสายชางกยุนก็คลั่งจะตายอยู่แล้ว




     เขาอยากได้ทั้งหมดของเด็กคนนั้น




    [พี่ครับ..เรา....] เสียงของกีฮยอนขาดช่วงไป




    [...เปิดกล้องกันมั้ย]




    "อยากเห็นเหรอ" ชางกยุนถามทั้งที่มือหนายังคงขยับรูดรั้งแกนกายตัวเองไปมาพร้อมทั้งรอสัญญาณกล้องแสดงภาพของอีกคน




    ติ๊ง




    ภาพในจอโทรศัพท์ปรากฎขึ้นมาหลังจากนั้นไม่กี่วินาที คนที่เพิ่งเคยเปิดกล้องเป็นครั้งแรกถึงกับเบิกตากว้างเมื่อเห็นสภาพของอีกคน




    กียอนนอนอยู่บนเตียงสีขาว ตั้งกล้องไว้ที่ปลายเตียง ท่าทางสุดฮอตนั่นทำเอาคนมากประสบการณ์อารมณ์พุ่งขึ้นเท่าตัว




   ถ้าจะกัดเสื้อโชว์หน้าท้องแล้วร่นกางเกงลงมองเขาแบบนั้นก็ให้ชางกยุนขยำจริงๆเลยเถอะ




    "เรานี่มัน..." ชางกยุนหอบหายใจในลำคอมองภาพตรงหน้าตาเยิ้ม




    เสียงครางทุ้มดังขึ้นภายในห้องเงียบดังสอดคล้องกับเสียงปลายสายที่ส่งมาให้ด้วยแรงอารมณ์ ชางกยุนขยับมือรูดรั้งเงยหน้าปล่อยเสียงออกมาแบบที่ไม่เคยทำ คนตัวเล็กส่งนิ้วของตัวเองเข้าไปในช่องทางด้านหลังพร้อมทั้งเรียกชื่อของชางกยุนไปด้วย




    [พี่ชางกยุน...อื้อออ ผมจะ...อ๊ะ] เสียงใสดังขึ้นร้องพร้อมทั้งปลดปล่อยน้ำสีขาวออกมาจนเลอะเตียงไปหมด มือหนาขยับแกนกายของตัวเองเร็วขึ้นพลางมองภาพร่างกายขาวที่หอบหายใจหมดแรงบนเตียง




    อยากให้ร่างของกีฮยอนแดงไปด้วยรอยจูบของเขา




    พอคิดแบบนั้นคนแก่มากตัณหาก็ปลดปล่อยตามมาเต็มมือ ชางกยุนหอบหายใจก่อนจะมองไปยังในจอภาพ เขาเห็นคนตัวเล็กพลิกตัวนอนคว่ำแล้วใช้มือข้างที่ไม่เปรอะเท้าคางมอง




    [ตัวจริงพี่หน้าตาดีกว่าที่ผมคิดอีกอ่ะ...] พูดจบลิ้นเล็กก็แลบลิ้นออกมาเลียน้ำรักที่มือตัวเองแล้วพูดต่อ




    [ฮอตกว่าที่คิดเอาไว้ด้วย :)]




    ชางกยุนส่ายหัวพร้อมขำกับท่าทางของอีกคน มือหนาเลื่อนไปเช็ดมือก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวแล้วจุดบุหรี่สูบเป็นมวนที่สอง




    [พี่ชางกยุนครับ...]



 
    "ว่าไง?"




    [เรามาเจอกันมั้ย?]




    คำถามของกีฮยอนเล่นเอาคนที่แอบหวังว่าอยากเจอกันชะงัก



 
    "ที่ไหนดีล่ะครับ" ชางกยุนอดยิ้มออกมาไม่ได้




    [ที่ห้องพี่ ไม่สิ....]




    [....ที่เตียงของพี่ดีกว่า~]




    ชางกยุนเพิ่งรู้ว่านี้แหละว่าตลอดระยะเวลาสามปีที่เขาคลั่งกีฮยอนแทบตาย วันนี้คือวันที่คุ้มค่ากับเงินที่เสียไปมากที่สุด



    และดูเหมือนในอนาคตก็คงจะไม่ต่างกัน.




 

วันอังคารที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2560

#ทีมบาป pray p.2 cut



            แผงอกหนาหอบหายใจแรงดังสอดประสานกับเสียงครางต่ำของคนผมน้ำเงิน เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกปลดกระดุมออกไปให้พ้นทาง มือหนาบีบคลึงที่ผมนิ่มของใครบางคนที่กำลังก้มลงกดจูบลงที่ใต้สะดือพร้อมทั้งเหลือบมองขึ้นมาให้น่าใจหาย




            ชางกยุนรู้ดีว่ากีฮยอนกำลังจะทำให้เขาขาดใจ




          ตั้งแต่ที่มีอะไรด้วยกันมาเด็กคนตรงหน้าก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยซักครั้ง คนตัวเล็กตอบรับสัมผัสเขาดีซะเหลือเกิน




            ดีจนปล่อยให้ไปไหนไม่ได้อีก




            “จะทำโทษผมจริงๆเหรอครับ” เสียงทุ้มเลิกคิ้วถามเมื่อปากเล็กกำลังคาบซิปกางเกงของตัวเองรูดลงไปอย่างชำนาญ ท่าทางแบบนั้นของกีฮยอนทำเอาชางกยุนแทบลุกเป็นไฟ




            เก่งนักเรื่องยั่วให้อยากเนี่ย




            “....” กีฮยอนไม่ได้ตอบอะไร เขาแค่ดึงกางเกงขายาวของอีกคนออกไปให้พ้นทางพร้อมทั้งเขยิบขึ้นไปนั่งทับบนนั้นก่อนจะยักคิ้วแล้วขยับตัวเบียดลงไปทีละช้าๆ




            “ซี๊ด...คุณนี่มัน...” ชางกยุนมองดุไปยังคนตรงหน้า เขาไม่คิดว่าอีกคนจะกล้าทำอะไรแบบนี้ ทั้งที่ปกติจะมีอะไรกันแต่ละทีเจ้าตัวก็ชอบหันหลังให้ไม่อยากมองหน้าเขาโดยตรง




            แต่ตอนนี้กีฮยอนกำลังขยับตัวเบียดแกนกายเขาอยู่บนตัวโดยที่ใบหน้าหวานจ้องมองตรงมาพร้อมกับรอยยิ้มร้ายๆนั่น ภาพตรงหน้าเล่นเอาคนโตกว่าหายใจสะดุด เขาพยายามควบคุมอารมณ์แต่เหมือนมันจะไม่ได้ผลในเมื่อคนข้างบนเบียดตัวลงมาหนักจนแกนกายเขาเริ่มคับพองดันกางเกงในออกมา




            “ชู่ว อย่ารีบสิ” กีฮยอนยกนิ้วชี้ขึ้นแตะปากหนาที่กำลังจะเข้ามาจูบ




            “คุณกำลังทำให้ผมเครื่องร้อน” ชางกยุนขบกรามแน่นพยายามไม่ไหลไปตามเกมของเด็กน้อย แต่มันยากเหลือเกินเพราะคนบนตักรู้จักร่างกายของเขาดีมากกว่าใครทั้งหมด




            แรงบดเบียดจากด้านบนเล่นเอาคนโดนกระทำหอบหายใจ ชางกยุนจับเอวเล็กไว้แน่นพร้อมทั้งดันให้เข้ามาแนบชิดกับตัวมากที่สุด ดูเหมือนว่าคืนนี้กีฮยอนตั้งใจจะทำโทษเขาอย่างที่พูดเอาไว้จริงๆ




            “สายตาคุณนี่มัน...” กีฮยอนสบถออกมาเบาๆเมื่อเห็นสายตาร้อนที่มองร่างของตัวเอง




            “ทำไมครับ” คนโตกว่ายักคิ้วกวน




            “บางทีคุณควรรู้ไว้ว่าผมไม่ได้ยอมคุณเป็นอย่างเดียว” พูดจบเนกไทสีดำก็ปิดเข้าที่ดวงตาคม กีฮยอนจัดการผูกมันไว้แน่นมั่นใจว่าชางกยุนจะไม่สามารถมองเห็นอะไรได้อีกต่อจากนี้




            “ไม่ยักรู้ว่าคุณชอบแบบเอสเอ็ม” ชางกยุนหัวเราะออกมาเมื่อรู้สึกว่าอีกคนกำลังถอดเสื้อของเขาออกไปจนหมด อันที่จริงเขาเห็นเป็นลางๆเท่านั้น แต่แบบนี้ก็ยิ่งปลุกสัญชาตญาณสัตว์ป่าในตัวเข้าไปใหญ่




            ทั้งที่ตั้งใจว่าจะใช้เนกไทเส้นนี้มัดมืออีกคนแท้ๆ




            “ซี๊ด...อื้มมม” เสียงทุ้มครางต่ำในตอนที่ปากเล็กเข้ากอบกุมแกนกายแข็งไว้เต็มโพรงปาก ความร้อนและลิ้นชื้นส่งผลให้อารมณ์พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ไหนจะมือร้อนที่กำลังรูดรั้งอย่างเอาใจนั่นอีก




            “...กีฮยอนอ่า” เขาจงใจครางเรียกเจ้าของชื่อที่กำลังปรนเปรอแกนกายเขาด้วยปากนุ่ม ชางกยุนรู้ดีว่าอีกคนแพ้อะไร และก็รู้ดีว่าอีกคนชอบแบบไหน




            “พอก่อนครับ” มือหนาเลื่อนไปจับใบหน้าหวานให้ละออกจากแกนกายก่อนจะดึงอีกคนขึ้นมานั่งบนตักตามเดิม




            “ผมอยากเสร็จในตัวคุณมากกว่า




            หลังจากประโยคนั้นมือหนาก็ลูบบั้นท้ายเนียนพร้อมทั้งดึงให้อีกคนนอนราบลงมาบนตัว นิ้วร้อนถูกลูบวนที่ช่องทางนุ่มด้านหลัง พอได้สอดนิ้วเข้าไปก็รู้เลยว่าก่อนหน้านี้คนตัวเล็กได้เตรียมตัวมาก่อนแล้ว นั่นทำให้ชางกยุนอดยิ้มออกมาไม่ได้




            “เตรียมตัวให้แบบนี้ แด๊ดดี้ให้รางวัลหนูดีมั้ยครับ” ชางกยุนกระซิบถามข้างหู




            “พูดมากจังวันนี้...” กีฮยอนพึมพำออกมาพร้อมกับกัดไหล่หนาระบายความเสียวซ่านที่เกิดจากการสอดนิ้วของร่างสูง




            ช่องทางนุ่มถูกรุกรานด้วยนิ้วร้อนเป็นนิ้วที่สาม ชางกยุนวนมันอยู่แบบนั้นเตรียมให้อีกคนพร้อมรับแกนกายเขา ทั้งที่ถูกปิดตาอยู่แต่เขากลับทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติจนกีฮยอนแอบคิดว่าชางกยุนมองเห็นเหมือนปกติ




            ก็รู้หรอกนะว่าเก่งเรื่องอย่างว่า




            แต่ไม่คิดว่าจะเก่งมากขนาดนี้




            “เลิกเล่นสนุกได้แล้วล่ะมั้ง” ร่างสูงพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างขาวไว้พร้อมทั้งกดแผ่นหลังบางให้นอนราบกับเตียงนอน มือหนาจับสองมือเล็กไว้แน่นก่อนจะใช้อีกมือดึงเนกไทที่ตาออก สีหน้าของกีฮยอนแดงก่ำไปทั่วทั้งหน้ายิ่งเป็นภาพที่น่ารังแก




            “คุณนี่มัน...” กีฮยอนสบถเมื่อมือทั้งสองข้างของตัวเองถูกอีกคนผูกไขว้หลังไว้แน่น




            ร่างขาวถูกดันให้แนบกับพื้นเตียงโดยที่คุกเข่าแอ่นสะโพกกลมรอรับแกนกายใหญ่ที่กำลังจะสอดเข้ามาด้านใน ชางกยุนยิ้มร้ายมองเด็กตรงหน้าก่อนจะกดแกนกายสอดเข้าไปแล้วจัดการดึงเอวอีกคนให้เข้ามาจนสุด เสียงหวานร้องออกมาด้วยความเจ็บต่างจากทุกที




            “ดูเหมือนว่าคืนนี้ถุงยางคงไม่จำเป็น”




            จังหวะกระแทกตัวเริ่มจากทีละช้าๆจนแปรเปลี่ยนเป็นแรงขึ้นจนเกิดเสียงกระทบกันของเตียงกับพนังห้อง กีฮยอนยกมือขึ้นปิดปากตัวเองกลั้นไม่ให้เสียงดังออกไปให้คนข้างนอกได้ยิน เสียงครางทุ้มของชางกยุนจงใจครางที่ข้างหูเขาราวกับว่ากำลังเป็นฝ่ายทำโทษซะแบบนั้น




            แรงตอดรัดจากช่องทางนุ่มยิ่งทำให้คนบาปเกิดอารมณ์มากขึ้นจนอยากจะปล่อยเข้าไปในตัวของอีกคนทุกวินาที ยิ่งเห็นคนตัวเล็กกัดปากกลั้นเสียงครางแน่นก็ยิ่งอยากแกล้งจนอดทนแทบไม่ไหว




            “อ๊ะ..คุณ ยะ..อย่า ปล่อยข้างในนะ อ่ะ” คำพูดของกีฮยอนไม่ได้เข้าหูชางกยุนเลยซักนิด เขายังคนรั้งสะโพกนิ่มให้เข้ามารับแรงกระแทกของตัวเองอยู่แบบนั้นโดยไม่สนว่าเสียงมันจะดังมากแค่ไหน




            ร่างสูงโน้มตัวลงไปกดจูบลงเต็มแผ่นหลังเนียนที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ ไล่จูบอยู่แบบนั้นสลับกับรั้งจังหวะช้าลงให้คนตัวเล็กได้หายใจบ้าง แกนกายเล็กได้รับการปรนเปรอจากมือหนาเป็นอย่างดีจนแทบจะแตะขอบสวรรค์เป็นรอบที่สอง




            “อ้อนวอนสิ” เสียงนิ่งเอ่ยที่ข้างหูพร้อมกับแรงกระแทกตัวที่เพิ่มมากขึ้น เนกไทสีดำเริ่มหลุดลุ่ยออกมาจนกีฮยอนต้องเป็นฝ่ายหลับตาหนีซะเอง




            เขาอายเกินกว่าจะยอมรับภาพแบบนี้




            “คุณแด๊ดดี้...” กีฮยอนเอ่ยเสียงพร่า




            “อย่าเสร็จข้างใน...นะครับ”





            ไม่ว่าจะผ่านมาอีกกี่ครั้ง กีฮยอนก็ไม่เคยเป็นฝ่ายเอาชนะชางกยุนได้ คนขี้แกล้งขยับตัวสวนเข้าไปอย่างรุนแรงก่อนจะถอนตัวออกมารูดรั้งเร็วๆ ใบหน้าหล่อเงยหน้าขึ้นหลับตาก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวออกมาเลอะเต็มสะโพกเนียนที่ถูกตีจนเป็นรอยแดงไปหมด




            ภาพเด็กผู้ชายตัวขาวนอนคว่ำบนเตียงโดยที่มีน้ำรักเปรอะเต็มสะโพกเรียกรอยยิ้มร้ายจากบาทหลวงปีศาจได้เป็นอย่างดี




            “อย่าเพิ่งนอนสิ...” ร่างสูงก้มลงไปจูบเข้าที่หลังคอก่อนจะสอดมือตัวเองเข้าไปใต้ตัวบางกอบกุมแกนกายอีกคนไว้พร้อมกับรูดรั้งอีกครั้ง




            “แด๊ดดี้ยังกินเราไม่อิ่มเลย”




            ไม่ว่าคืนนี้จะจบลงที่กี่ครั้ง....




            กีฮยอนก็ไม่สามารถขึ้นไปจากนรถขุมนี้ได้อยู่ดี.


  




อ่านจบแล้วกลับไปเม้นให้หรือหวีดในแท๊ก #shipwithcaptain ให้หน่อยนะคะคนดี<3