story : คลั่งรัก
pairing : KIHYUN x YOU
by captaindaisy
I'm using my hand BUT I'm thinking of you
"อึก..อ่าา คุณมัน..." มือแกร่งกระชับแกนกายของตนเองรูดรั้งขึ้นลงตามแรงอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงขึ้นทุกวินาที
อากาศเย็นจัดไม่ได้ทำให้ร่างหนาวั่นเทาเลยซักนิด กลับกันไหล่กว้างและแผงอกแน่นยังเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่พุดขึ้นมาจนเปียกชื้อไปหมด ใบหน้าหล่อจ้องมองเข้าไปยังหน้าจอโทรศัพท์พร้อมกับกัดปากพยายามสงบอารมณ์แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผล
ในเมื่อผู้ชายร่างขาวในจอโทรศัพท์ยังคงขยับตัวถูกับหมอนข้างสีเข้มอยู่แบบนั้น
"อ๊ะ อื้อออ ชอบมั้ย" เสียงหวานร้องถามพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ เสียงอ่านคำคอมเม้นสอดประสานเข้ากับจังหวะขยับเอวที่ร่างบางเชี่ยวชาญ
ซึ่งมันเป็นภาพที่ชางกยุนแทบคลั่ง
"ฮึ่มม กีฮยอนอ่า.." เสียงทุ้มครางเรียกชื่อคนสวยในจอออกมาพร้อมกับน้ำสีขาวที่พุ่งออกมาเต็มฝ่ามือเป็นรอบที่สาม
ชางกยุนวางโทรศัพท์ลงบนเตียงก่อนจะลุกไปหยิบทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดแล้วหยิบกางเกงนอนขึ้นมาสวมตามเดิม คืนนี้เขาปลดปล่อยออกไปสามครั้งทั้งที่คนตัวขาวเพิ่งไลฟ์ไม่กี่ชั่วโมง
"อ๊าา จะถึงแล้วครับ อื่อออ" คนในจอร้องออกมาแล้วปลดปล่อยตามมาทีหลัง ชางกยุนยิ้มเมื่อเห็นว่าใบหน้าสวยแดงแถมยังชื้นไปด้วยเหงื่อ นึกหงุดหงิดใจที่เห็นคำคอมเม้นว่าอยากได้คนๆนั้น
ทั้งๆที่กีฮยอนควรเป็นของเขาคนเดียว
"ส่งมงกุฎมาคนแรกพรุ่งนี้เช้าผมโทรไปปะ--"
กริ๊ง!
IMdaddy ส่งของขวัญให้คุณ
เสียงแข้งเตือนของขวัญดังขึ้นมาก่อนที่จะพูดจบ ใบหน้าหวานยิ้มอออกมากว้างเมื่อเห็นว่าเป็นชื่อของใคร มันเป็นชื่อของคนที่ 'คลั่ง' เขามากยังไงล่ะ
ตลอดสามปีที่ทำรายการมากีฮบอนมักได้ของขวัญมากมายจากชางกยุนเสมอ ไม่ว่าจะเป็นของขวัญในรายการหรือของขวัญจริงๆที่ส่งไปตามที่อยู่ แต่พวกเขาไม่เคยเจอกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว การที่ชางกยุนเคารพพื้นที่ของกีฮยอนต่างจากพวกหื่นกามทำให้เขารู้สึกดีที่ได้คุยทุกครั้ง
"คุณแด๊ดดี้มาเร็วเสมอเลยนะครับ" แขนเรียวเท้าแขนกับโต๊ะหลังจากใส่เสื้อยืดตัวโคร่งแล้ว รอยยิ้มนั้นเรียกยิ้มได้จากคนยิ้มยาก
'พรุ่งนี้แปดโมงนะ' ชางกยุนพิมพ์กลับไป
"รับทราบครับผม" คนโทรปลุกยกมือขึ้นตะเบ๊ะเหมือนทหาร "ห้ามลืมรับสายผมนะ!"
ชางกยุนใช้เวลากลางคืนดูไลฟ์ของกีฮยอนจนจบก่อนที่เขาจะเข้านอนเพื่อรอตื่นเพราะสายเรียกเข้าของอีกคน
Rrrrr
มือหนาเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดรับด้วยสภาพงัวเงีย ชางกยุนพยุงร่างตัวเองขึ้นพิงกับหัวเตียง
[อรุณสวัสดิ์ครับผม!] เสียงหวานใสดังขึ้นมาทักทายเป็นประโยคแรก [รับเร็วแบบนี้พี่รอสายผมอยู่เหรอ]
"ถ้าพี่บอกว่ารอ เราจะว่าอะไรรึเปล่า" เสียงทุ้มที่ติดแหบเพราะการตื่นเช้าทำเอาอีกฝั่งชะงักไป
[ผมจะไปว่าอะไรพี่ได้ล่ะครับ~]
ทั้งคู่คุยกับไปซักพักชางกยุนก็ได้แต่นอนฟังเสียงใสเล่าเรื่องต่างๆโดยที่เขานั่งพิงหัวเตียงสูบบุหรี่อย่างสบายใจ ปกติแล้วตามกฎกีฮยอนจะโทรมาปลุกแค่สามสิบนาทีแต่สำหรับเขาแล้วคนน่ารักไม่เคยวางสายก่อนสองชั่วโมง
และทุกครั้งพวกเขามักจะวนมาเรื่องนี้...
[เมื่อคืนสามรอบเลยเหรอครับ โห แรงดีขนาดนั้นเลยเหรอ] ประโยคของกีฮยอนทำเอาชางกยุนหลุดขำ
"แซวพี่เหรอเรา" ประโยคของชางกยุนเรียกเสียงหัวเราะได้จากอีกคน
[ลีลาผมต้องดีมากแน่ๆถึงทำให้พี่เสร็จตั้งสามรอบ~]
"แล้วตอนเราทำล่ะคิดถึงอะไร" ชางกยุนถาม "คงไม่ใช่พี่ใช่มั้ย?"
ประโยคของชางกยุนทำให้ปลายสายเงียบทันที คนโตกว่าแอบเลิกคิ้วกับปฏิกิริยาของกีฮยอน เขาถามขึ้นมาเล่นๆไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะทำแบบที่เขาพูดออกไป
[พี่ครับ...] กีฮยอนพูดขึ้นมาหลังจากที่เงียบไปนาน
"เราทำกันมั้ย"
[เราทำกันมั้ย]
พวกเขาเงียบไปก่อนจะหัวเราะขึ้นมากับความคิดที่มันตรงกัน
"ลามกนะเรา แต่เช้าเลยเหรอ" ชางกยุนถามเสียงขำเมื่อได้ยินเสียงกระเซ่าของอีกฝ่าย ทั้งที่จริงตอนนี้เขาก็รู้สึก 'อยาก' ไม่แพ้กัน
[อึก..พี่.. ฮื่อออ]
"หื้ม ว่าไงครับ" ชางกยุนถามออกไปเสียงเบาเขาพยายามควบคุมลมหายใจไม่ให้หอบหนักทั้งที่เสียงอีกฝ่ายยังคงปลุกเร้าให้เกิดอารมณ์มากขึ้น
คนร่างสูงไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นได้ขนาดนี้เพราะเสียงของคนๆนี้แค่คนเดียว กีฮยอนไม่จำเป็นต้องเร้าอะไรมากมาย แค่ฟังเสียงหายใจจากปลายสายชางกยุนก็คลั่งจะตายอยู่แล้ว
เขาอยากได้ทั้งหมดของเด็กคนนั้น
[พี่ครับ..เรา....] เสียงของกีฮยอนขาดช่วงไป
[...เปิดกล้องกันมั้ย]
"อยากเห็นเหรอ" ชางกยุนถามทั้งที่มือหนายังคงขยับรูดรั้งแกนกายตัวเองไปมาพร้อมทั้งรอสัญญาณกล้องแสดงภาพของอีกคน
ติ๊ง
ภาพในจอโทรศัพท์ปรากฎขึ้นมาหลังจากนั้นไม่กี่วินาที คนที่เพิ่งเคยเปิดกล้องเป็นครั้งแรกถึงกับเบิกตากว้างเมื่อเห็นสภาพของอีกคน
กียอนนอนอยู่บนเตียงสีขาว ตั้งกล้องไว้ที่ปลายเตียง ท่าทางสุดฮอตนั่นทำเอาคนมากประสบการณ์อารมณ์พุ่งขึ้นเท่าตัว
ถ้าจะกัดเสื้อโชว์หน้าท้องแล้วร่นกางเกงลงมองเขาแบบนั้นก็ให้ชางกยุนขยำจริงๆเลยเถอะ
"เรานี่มัน..." ชางกยุนหอบหายใจในลำคอมองภาพตรงหน้าตาเยิ้ม
เสียงครางทุ้มดังขึ้นภายในห้องเงียบดังสอดคล้องกับเสียงปลายสายที่ส่งมาให้ด้วยแรงอารมณ์ ชางกยุนขยับมือรูดรั้งเงยหน้าปล่อยเสียงออกมาแบบที่ไม่เคยทำ คนตัวเล็กส่งนิ้วของตัวเองเข้าไปในช่องทางด้านหลังพร้อมทั้งเรียกชื่อของชางกยุนไปด้วย
[พี่ชางกยุน...อื้อออ ผมจะ...อ๊ะ] เสียงใสดังขึ้นร้องพร้อมทั้งปลดปล่อยน้ำสีขาวออกมาจนเลอะเตียงไปหมด มือหนาขยับแกนกายของตัวเองเร็วขึ้นพลางมองภาพร่างกายขาวที่หอบหายใจหมดแรงบนเตียง
อยากให้ร่างของกีฮยอนแดงไปด้วยรอยจูบของเขา
พอคิดแบบนั้นคนแก่มากตัณหาก็ปลดปล่อยตามมาเต็มมือ ชางกยุนหอบหายใจก่อนจะมองไปยังในจอภาพ เขาเห็นคนตัวเล็กพลิกตัวนอนคว่ำแล้วใช้มือข้างที่ไม่เปรอะเท้าคางมอง
[ตัวจริงพี่หน้าตาดีกว่าที่ผมคิดอีกอ่ะ...] พูดจบลิ้นเล็กก็แลบลิ้นออกมาเลียน้ำรักที่มือตัวเองแล้วพูดต่อ
[ฮอตกว่าที่คิดเอาไว้ด้วย :)]
ชางกยุนส่ายหัวพร้อมขำกับท่าทางของอีกคน มือหนาเลื่อนไปเช็ดมือก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวแล้วจุดบุหรี่สูบเป็นมวนที่สอง
[พี่ชางกยุนครับ...]
"ว่าไง?"
[เรามาเจอกันมั้ย?]
คำถามของกีฮยอนเล่นเอาคนที่แอบหวังว่าอยากเจอกันชะงัก
"ที่ไหนดีล่ะครับ" ชางกยุนอดยิ้มออกมาไม่ได้
[ที่ห้องพี่ ไม่สิ....]
[....ที่เตียงของพี่ดีกว่า~]
ชางกยุนเพิ่งรู้ว่านี้แหละว่าตลอดระยะเวลาสามปีที่เขาคลั่งกีฮยอนแทบตาย วันนี้คือวันที่คุ้มค่ากับเงินที่เสียไปมากที่สุด
และดูเหมือนในอนาคตก็คงจะไม่ต่างกัน.
