วันพุธที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2559

#ทีมบาป เด็กตึกร้าง mki cut

CHANGKYUN x KIHYUN 
เด็กตึกร้าง
Warning ; wild and outdoor







            “อึก...” กีฮยอนหายใจสะดุดเมื่อใครบางคนกำลังจัดการกับชั้นในสีขาว ขาเรียวที่ชันขึ้นสั่นระริกเมื่อมือเย็นของคนตรงหน้าจับไว้ สายตาคมเหลือบขึ้นมามองสบกับเขาก่อนจะใช้ฟันคมรั้งขอบชั้นในออกไปอย่างเชื่องช้า



            กีฮยอนรู้สึกเกลียดทุกครั้งที่ชางกยุนทำแบบนี้



            มันไม่ใช่แค่การมีเซ็กส์เหมือนที่ผ่านมา



            สายตาคมได้บอกหมดแล้วว่าต่อจากนี้คือการร่วมรัก



            “อ๊า..” หน้าสวยเชิดขึ้นครางเสียงหลงเมื่อลิ้นร้อนกำลังไล้เลียแกนกายเป็นอย่างดี โพรงปากนุ่มเข้ากอบกุมเอาไว้พร้อมทั้งจัดการทำให้เด็กตรงหน้าหายใจแรง ชางกยุนไม่นึกรังเกียจที่จะใช้ปากทำให้ ต่างจากทุกครั้งที่พวกเขาเคยทำกันมา



            “ระ..รุ่นพี่ อื้ออ” เอวบางเผลอแอ่นขึ้นรับสัมผัสชื้นแฉะลืมอาย พอเห็นว่าคนตรงหน้าไม่มีท่าทีขัดขืนชางกยุนก็ลุกขึ้นยืนถอดเสื้อออกไปจนเนื้อกายสัมผัสกับสร้อยเย็น มือหนาค่อยๆปลดกระดุมกางเกงออกโดยที่มองใบหน้าของอีกคนไม่วางตา กีฮยอนพยุงตัวลุกขึ้นนั่งหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน



            “มาสิ” คนโตกว่านั่งลงที่เก้าอี้พร้อมกับกระดิกนิ้วเรียกให้อีกคนคลานเข้าไปหา แกนกายอันใหญ่ถูกควักออกมาด้านนอกให้กีฮยอนใจหายเล่น



            “อ่า แบบนั้นแหละคนเก่ง” มือหนาสอดเข้าใต้กลุ่มผมนิ่มที่กำลังก้มหน้าใช้ปากจัดการแกนกายใหญ่ให้เขา ชางกยุนมองอีกคนอย่างต้องการ ไม่ว่ากี่ครั้งเขาก็รู้สึกตกหลุมรักคนๆนี้



            รักมากจนไม่อยากยกให้ใคร



            ปากเล็กเริ่มขยับเร็วขึ้นตามแรงกดจากมือหนา ร่างสูงครางต่ำในลำคอปล่อยให้อารมณ์พุ่งไปตามความต้องการ กีฮยอนแลบลิ้นดูดกลืนที่ส่วนหัวเน้นย้ำอยู่หลายครั้งเพราะรู้ดีว่าอีกคนชอบให้ทำแบบไหน ทำอยู่แบบนั้นไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็ปล่อยออกมาเต็มปากอุ่น



            “กลืนให้หมดล่ะ” ชางกยุนดึงคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นยืนและดันหน้าเข้าไปที่กำแพงห้อง กีฮยอนพยายามกลืนน้ำพวกนั้นลงไปจนหมด หลังบางถูกดันลงให้แอ่นสะโพกขึ้น



            “แม่งเอ๊ย...” ชางกยุนสบถออกมาเมื่อในตอนนี้ไม่มีเจลหล่อลื่นอยู่ในมือ ไอ้ครั้นจะสอดเข้าไปเลยก็กลัวว่าอีกฝ่ายจะเจ็บ มือหนาใช้นิ้วโป้งคลึงที่ช่องทางด้านหลังพร้อมทั้งถ่มน้ำลายลงไป



            “ถ้าเจ็บก็นึกโทษตัวเองเถอะที่ทำตัวน่ารักผิดเวลา” นิ้วเรียสถูกสอดเข้าไปด้านในจนสุดแล้วเริ่มขยายช่องทางรอรับของร้อนที่กำลังพร้อมรบอีกครั้ง ชางกยุนโน้มตัวลงไปขบกัดไหล่ขาวแสดงความเป็นเจ้าของไปทั่ว



            ขาเรียวแทบทรุดลงไปเมื่อนิ้วที่สองถูกสอดเข้ามา แรงขยับและการวนนิ้วทำเอากีฮยอนขาสั่นจนยืนแทบไม่อยู่ พอแกล้งให้อีกคนเสียวจนพอใจร่างโปร่งก็ถอนนิ้วออกมาพร้อมทั้งดันให้กีฮยอนนอนลงกับพื้น



            “ถ้าร้องดังรู้ใช่มั้ยว่าจะเป็นยังไง” พูดจบก็แทรดตัวสอดแกนกายเข้าไปทีเดียวจนสุด กีฮยอนกัดปากกลั้นเสียงครางแน่น ถ้าร้องออกมาพวกข้างล่างจะต้องรู้แน่ว่าเขากำลังทำอะไร



            “อืมม น่ารัก..” พอเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ร้องออกมาชางกยุนก็เริ่มขยับเอวกระแทกเข้าไปอย่างหนักหน่วง มือหนาจับขาเรียวให้แยกออกรับสัมผัสเขาเข้าไปให้เต็มที่



            “อ๊ะ ระ..รุ่นพี่ อื้ออ” กีฮยอนตัวสั่นไปตามแรงจังหวะกระแทกที่คนด้านบนมอบให้ ไม่เคยมีครั้งไหนที่ชางกยุนปรานีเขาเลย ไม่ว่าจะเป็นเมื่อก่อนหรือตอนนี้



            เซ็กส์ของผู้ชายคนนี้ก็ดุไม่เคยเปลี่ยน



            “อะ..เจ็บ อ๊า” กีฮยอนหลับตาแน่นเมื่อฟันคมกัดลงมาที่ยอดอกของเขา แรงดูดเลยสอดผสานกับจังหวะกระแทกเล่นเอาทำอะไรไม่ถูก แรงเสียดสีที่ข้อเท้ายังคงสร้างความเจ็บปวดได้เป็นอย่างดี แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้ว



            กีฮยอนสนใจแค่คนตรงหน้า



            เจ้าของสร้อยแม่กุญแจที่เขาเป็นคนให้



            “อ๊า..รุ่นพี่ อื้ออ เบาหน่อย” กีฮยอนร้องขออีกคนสุดเสียงเมื่อสะโพกแกร่งกระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างรุ่นแรง เขาแทบจะไม่กล้าสบตาคนด้านบนด้วยซ้ำ ชางกยุนในตอนนี้ฮอตมากเกินกว่าจะสู้สายตาไหว



            “ผม..อื้ออ ผมจะถึงแล้ว!” กีฮยอนร้องบอกแอ่นสะโพกรับแรงกดที่เข้ามาอย่างรุนแรง มือหนาที่กอดกุมแกนกายเล็กไว้หยุดมือที่รูดรั้งคล้ายแกล้งให้คนด้านล่างอึดอัด



            “พร้อมกันสิ” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยกระซิบข้างหูพร้อมทั้งเร่งจังหวะเข้าหาจนกีฮยอนแทบละลายลงไปบนพื้น ขาเรียวตวัดรัดเอวหนาไว้แน่นยามที่ชางกยุนกดตัวลงมาเน้นย้ำ โซ่คล้องยังคงเสียดสีจนกีฮยอนรู้สึกแสบไปหมด



            มันบ้ามากที่เขารู้สึกต้องการมากกว่ารู้สึกเจ็บ



            “อื้ม กีฮยอน..พี่..”



            “อะ..อ๊ะ ผม ผม..แตกแล้ว อื้ออ” มือหนาขยับรูดรั้งปลดปล่อยอารมณ์ให้คนตัวเล็กพร้อมกับที่เขากดตัวเข้าปล่อยเต็มช่องทางนุ่ม แรงตอดรัดที่ด้านหลังปวดตุบจนกีฮยอนเบ้หน้าหนี



            เลือดออกแน่ๆ



            กีฮยอนทรุดตัวลงนอนราบกับพื้นทันทีที่ชางกยุนถอนตัวออกไป ดวงตาสวยหลับลงอย่างเหนื่อยอ่อน สิ่งสุดท้ายที่เขารับรู้คือจูบของอีกคนและคำพูดที่ทำให้เขาอบอุ่นไปทั้งใจ



            “อยู่ที่นี่กับพี่นะ”








กลับไปอ่านต่อด้วยนะคะออนนี >>    http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1411617&chapter=21 

#ทีมบาป เด็กตึกร้าง hyungwonho cut

           HYUNGWON x WONHO
เด็กตึกร้าง
Warning ; wild and outdoor






          กว่าจะรู้ตัวแผ่นหลังของชินโฮซอกก็ราบอยู่กับโซฟาโดยที่เสื้อถูกถอดออกไปเป็นสิ่งแรกเช่นเดียวกับร่างสูงที่คร่อมเขาไว้ที่ตอนนี้กระดุมเสื้อเชิ้ตถูกปลดออกทั้งหมด แขนขาวสองข้างถูกตรึงไว้เหนือหัวด้วยมือใหญ่ข้างเดียว ฮยองวอนก้มลงไปกดจูบทำรอยพร้อมทั้งกัดลงไปแกล้งให้คนด้านล่างส่งเสียงด่าไม่ขาดปาก มืออีกด้านไม่ปล่อยให้นิ่งเขาส่งไปแกะกระดุมกางเกงยีนส์ราคาแพงแล้วรูดซิปลงอย่างเชื่องช้า


           
            “หายใจเบาๆก็ได้ครับ เกมเพิ่งจะเริ่ม” ฮยองวอนจูบแก้มเนียนก่อนจะก้มลงไปปิดปากบางที่สบถด่าเขา ปากหนากดจูบลงมาบดขยี้พร้อมทั้งขบกัดจนโฮซอกได้กลิ่นคาวเลือดคลุ้งทั่วปาก ลิ้นร้อนสอดเข้าไปตวัดหยอกให้อีกคนหายใจแทบไม่ทัน โฮซอกพยายามใช้แรงขัดขืนมือหนาที่ล็อคแขนเขาเอาไว้



            “ทำไมวันนี้พี่พยศจังวะ” ฮยองวอนสบถออกมาอย่างหัวเสีย โฮซอกถุยน้ำลายใส่หน้าพร้อมทั้งมองอย่างไม่พอใจ



            “หยุดทำทุเรศกับกูได้แล้วไอ้เหี้ย!



            นั่นคงเป็นประโยคที่แรงที่สุดตั้งแต่ฮยองวอนเคยได้ยินจากปากเล็กๆนั่น แขนเรียวใช้กำลังเฮือกสุดท้ายดิ้นหลุดออกจากการจับกุมของคนตัวสูง โฮซอกออกแรงผลักฮยองวอนไปให้พ้นทางแล้วรีบลุกออกจากโซฟานั่น แต่ความไวของเขายังช้ากว่ามือหนาที่เอื้อมมาคว้าข้อเท้าได้ทันจนโฮซอกสะดุดล้มลงไปกับพื้น



            “ผมคงใจดีกับพี่มากเกินไป” ฮยองวอนออกแรงดึงข้อเท้าให้ตัวอีกคนเข้ามาหา คนสูงกว่าตามไปกอดอีกคนจากด้านหลังรั้งกางเกงยีนส์นั่นออกไปให้พ้นทาง โฮซอกพยายามตะเกียดตะกายตัวหนีจากการรุกล้ำของอีกคน



            ครั้งนี้เขาจะยอมไม่ได้ เขาไม่ได้เมาและสติยังอยู่ครบ



            “ถ้าพี่ยังดื้อผมจะไม่เบามือแล้วนะ” เสียงเย็นที่กระซิบข้างหูเล่นเอาโฮซอกตัวชา สิ่งที่ทำให้แชฮยองวอนเหมาะกับการเป็นหัวหน้าแก๊งคือเสียงที่แฝงไปด้วยอำนาจนั่น ชั้นในสีขาวที่เป็นปราการด่านสุดท้ายถูกคนตัวสูงถอดออกไป โฮซอกนึกเจ็บใจทุกครั้งที่นิ้วเย็นถูกสอดเข้ามาด้านหลัง



            เขาแพ้อีกแล้ว



            “อะ...อึก” ฟันขาวกัดปากของตัวเองไว้เพื่อกลั้นเสียงคราง ฮยองวอนยกยิ้มพร้อมทั้งกดจูบไปทั่วแผ่นหลังกว้าง นิ้วยาวที่ทาเจลพร้อมใช้งานถูกสอดเข้าไปเป็นนิ้วที่สองและเริ่มขยับแกล้งอีกฝ่าย



            “หนีไหวก็หนีอีกสิครับ” ฮยองวอนขยับนิ้วดึงอารมณ์ให้อีกคนแตกกระเจิง ครั้งนี้เขาจงใจไม่ยุ่งกับแกนกายอีกคนเพราะอยากแกล้งให้ทนไม่ไหวจนต้องร้องขอออกมาเอง เขารู้จักร่างกายของคนตรงหน้าดีมากกว่าเจ้าตัวซะอีก



            “อะ...นายมัน อื้ออ” โฮซอกอยากจะด่าออกไปแต่ทุกครั้งที่เปิดปากเสียงครางน่าเกลียดก็ดังออกมาแทน นิ้วเรียวถูกถอนออกไปอย่างอ่อยอิ่ง ฮยองวอนปล่อยอีกคนมาปลดเข็มขัดตัวเองพร้อมดึงกางเกงลงมาเตรียมตัวทำโทษคนตรงหน้า โฮซอกรีบใช้โอกาสนั้นคว้าเสื้อและคลานออกไปจนเศษแก้วบาดมือ



            “โอ๊ย!



            “พี่มันดื้อ” ฮยองวอนออกแรงอุ้มม้าพยศขึ้นแล้วโยนลงไปบนโซฟาพร้อมตามไปคร่อมทับไม่ให้อีกคนได้หนี คนตัวสูงใช้มือเดียวบีบคอขาวไว้ไม่ให้ขัดขืนและใช้อีกมือล้วงหยิบถุงยางจากกระเป๋ากางเกงอย่างชำนาญ มือหนาส่งซองให้อีกคนกัดแต่โฮซอกไม่ยอมเปิดปากออก



            “ขัดขืนแบบนี้ก็เร้าใจดีพี่ว่ามั้ย?” ฮยองวอนออกแรงบีบคอขาวจนโฮซอกต้องอ้าปากออกพร้อมใช้มือสองข้างจับแขนแกร่งแน่น ในที่สุดฟันขาวก็ยอมฉีกซองถุงยางให้ตามคำสั่ง ฮยองวอนผ่อนแรงบีบที่คอและกดจูบลงไปที่ปากบางหนักมืออีกข้างสวมถุงยางให้ตัวเองอย่างชำนาญ



            “ยิ่งพี่ดิ้นผมก็ยิ่งทำแรง พี่ก็รู้ดีอยู่แก่ใจ” ฮยองวอนปล่อยมือออกจากคอขาวแล้วมารั้งเอวบางให้รับแกนกายของเขาที่กำลังสอดเข้าไปอย่างช้าๆ พอเข้าไปได้ทั้งหมดร่างสูงก็ก้มตัวลงมาคร่อมพร้อมทั้งยักคิ้วกวน



            เพียะ!



            มือเรียวข้างที่ถูกเศษแก้วบาดตวัดฟาดเข้าไปที่แก้มฮยองวอนอย่างแรงจนหน้าสะบัด แก้มสากช้ำเป็นรอยมือแถมยังมีเลือดเปรอะเป็นทาง



            “เก่งแบบนี้อย่ามาร้องให้ผมหยุดล่ะ” ฮยองวอนบีบคางเล็กแล้วจัดการขยับตัวกระแทกเข้ามาอย่างรุนแรงจนโซฟาตัวยาวขยับไปตามจังหวะ โฮซอกพยายามกัดปากแน่นกลั้นไม่ให้เสียงครางหลุดออกมา หมัดหนักทุบลงไปที่ไหล่กว้างอย่างรุนแรงแต่อีกคนก็ยังไม่หยุดเอาแต่ใจ



            “ซี๊ดด เงียบไว้ก็ดีครับ พวกข้างนอกจะได้ไม่ได้ยินเสียงพี่” ฮยองวอนกระซิบเสียงเรียบพร้อมกดตัวเข้ามาย้ำลงในจุดกระสันภายในช่องทางนุ่ม สัมผัสเย็นจากหัวเข็มขัดกระทับเข้ากับก้นเนียนจนเกิดความรู้สึกวูบวาบ



            โฮซอกพยายามขัดขืนจากสัมผัสร้อนแต่ก็ต้องยอมรับว่าเซ็กส์ของคนด้านบนถึงใจเขามากที่สุด แชฮยองวอนรู้จักร่างกายของเขาดีเกินไปแล้ว ไม่ว่าจะแตะที่จุดไหนโฮซอกก็แทบจะละลายลงไปกับโซฟา ตอนที่มือหนากอบกุมแกนกายของเขาไว้แล้วรูดรั้งให้ก็ยิ่งทำให้จะแตะสวรรค์เสียให้ได้



            “อะ..อึก นาย...แรง อีก..” และแล้วรองหัวหน้าก็ผ่ายแพ้ต่อว่าที่หัวหน้าแก๊ง โฮซอกโอบรอบคออีกคนไว้พร้อมทั้งจิกเล็บลงไประบายความเสียว สะโพกแกร่งกระแทกเข้าไปป้อนความสุขใส่ไม่ยั้งโดยที่ไม่กลัวว่าอีกด้านล่างจะเจ็บ



            “อ้อนวอนผมสิ”



            “แชฮยองวอน...” โฮซอกจ้องตาอีกคนด้วยใบหน้าขึ้นสี เขาเกลียดทุกครั้งที่อีกฝ่ายทำแบบนี้กับเขา



            “ว่าไงครับ?”



            “นายจะแน่ซักแค่ไหนเชียว” จบประโยคโฮซอกก็ต้องสั่นไปทั้งตัวเมื่ออีกคนกระแทกตัวเข้ามาอย่างหนักหน่วงจนรู้สึกจุกไปหมด



            “ก็แน่พอจะทำให้พี่ลุกไม่ไหวก็แล้วกัน”




            หลังจากนั้นคนตัวขาวก็ดูจะแดงไปทั้งตัว ดูเหมือนว่าการที่พยศคราวนั้นจะทำให้โฮซอกลุกจากโซฟาไม่ไหวของจริง









อย่าลืมกลับไปอ่านต่อที่นี่ ยังไม่จบนะคุณ >> http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1411617&chapter=21